Laten we maar beginnen met het Huis...

ons adres is:

                                                  12 Cone Mountain Rd.
        West Granby, CT   06090

Marieke heeft haar verdieping al klaar. We zien haar weinig, ze trekt zich terug naar haar etage. Zo ook Bart. Hij had vorig jaar een pc gekocht, deze hebben we meegenomen in de koffer. Helaas werkte deze niet. Na wat geknutsel met bestelde onderdelen doet hij het eindelijk en is Bart ook in zijn sas. Hij zit lekker achter zijn computer en is druk in de weer met zijn vrienden in Nederland. Zijn pc stond in het begin in de hal op zijn etage. Dit duurde niet lang, hier is geen deur die we dicht kunnen doen en kunnen beneden dus letterlijk verstaan wat hij zegt.

Zijn pc is nu verhuist naar zijn kamer,waar hij lekker rustig kan gamen met zijn maatjes. Het verbaast ons soms hoe lang de nl boys wakker zijn. Zo was Bart laatst aan het gamen met een van zijn vrienden tot jullie tijd 2 uur in de nacht. Ben benieuwd hoe dit gaat wanneer de vakantie over is!!!







De woonkamer heeft een Herinnering muur gekregen, waar heel wat foto´s en kaarten hangen

die we verzameld hadden thuis. In de gang hangt de NL vlag met alle kreten die we op ons feest hebben gekregen. Van mijn `mutsen` meiden heb ik ook een leuke collage gekregen die weer een ander plekje heeft gekregen. Gelukkig hebben we muren zat. We hebben nog plek over, dus heb je nog leuke foto´s voor ons, stuur ze dan naar ons door op

markjes2015@gmail.com

We hebben al aardig wat inkopen gedaan om het ons zo comfortable mogelijk te maken hier. De wasmachiene en droger heeft de eigenaar laten staan dus daar kunnen we ook al mee aan de slag.

Het is een heel ander ding dan dat ik gewend was. Inmiddels lukt dit aardig. De was buiten drogen gaat veel minder snel dan in NL, terwijl het hier vaak veel warmer is. Dit komt door de hoge vochtigheidsgraad. Het huis wordt al steeds meer thuis. we missen nog wel spullen maar deze worden steeds een beetje aangevuld.

Ieder weekend doen we iets in de tuin. Harm wilde laatst eens kijken hoe onze grasmaaier werkt. Hij kreeg hem niet aan de praat. niet erg! 5 minuten later stond de tuinman op de stoep om het gras te maaien, dit heeft hij met de eigenaar geregeld. Dan is er tijd over om nog maar eens een boompje te kappen met grof geschud en met veiligheidsbrillen deze keer!

Koda heeft ook al aardig haar plekkie gevonden. Ze jaagt op eekhoorns en muizen en voor de rest op alles wat maar beweegt in het bos. Af en toe gaat ze wat te ver het bos in, dingetje om te leren voor in de toekomst.







Het sporten is ook al begonnen voor de kids. Bart is begonnen met conditie trainingen voor de schoolvoetbal,  hiervoor zijn 27 augustus de try outs. Hier in Amerika mogen de school coaches niets met een bal doen tot school is begonnen. Stel dat de kids een blessure oplopen en we de coach aan klagen zeg! Naast het school voetbal gaat Bart ook trainen bij een club een dorp verder.

Rens is de coach hier. Hij is een Nederlander die deze club heeft opgestart. Een klein nadeel, hij is een Feijenoord supporter. Bart doet daarom graag zijn Ajax shirt aan naar zijn training. Het is een hele leuke vent die wel tegen een geintje kan. Ze trainen 4x in de week tot school weer begint, dan wordt het schema weer anders. Het zijn leuke trainingen. zo hebben ze ook al een keer een training voetvolley gedaan. Wanneer Bart hard aan het trainen is proberen wij af en toe ook onze conditie op peil te houden door een volleyball hoog te houden.




Marieke heeft een vriendin van school en volleyball, die ons wel ff in zouden maken. Helaas voor hen waren wij toch wat sterker.

Marieke heeft het ook erg druk met volleyball. 5 Keer in de week mag ze aan de bak. Ook hier komen veranderingen zodra school begint.  Voor alle sporten moet veel gereden worden. Natuurlijk zijn de tijden ook helemaal niet handig waardoor ik me suf rijd, ach een mens moet wat te doen hebben. Smorgens rijd ik met Harm naar zijn werk en vervolgens weer naar huis. Smiddags breng ik de kids naar sport, vervolgens pik ik Harm weer op en haal de kids weer op. pffff! Het zou handig zijn wanneer ik een Eigen auto krijg. Hier zijn we maar druk mee. We hebben al verschillende test ritten gehad. Welke het wordt, horen jullie later. Ik moet volgende keer immers ook iets te tikken hebben. Het laatste nieuwtje is dat mijn schoonouders volgende week langs komen. GEZELLIG!! Ze willen graag zien waar we wonen en dat vinden wij helemaal niet erg. Het boodschappenlijstje is al doorgestuurd, wat moeten we immers zonder hagelslag en NL kaas?

Groetjes van ons allen.....

                                                        

HET VERVOLG.........


Hallo daar zijn we weer!

We hebben het even druk gehad, vandaar dat jullie even niets van ons gehoord hebben. Maak je borst maar nat, hier ons vervolg verhaal.

In het appartement waar we een paar dagen moesten verblijven was het prima te doen. In februari (toen we hier waren om te kijken of USA iets voor ons was) zaten we in hetzelfde appartementen complex. Wat we toen niet gezien hadden, door het pak sneeuw van een meter hoog dat er toen lag, was het zwembad. Hoe kan het ook beter, die lag precies achter ons appartement. Niks mis mee. We hebben een paar dagen mogen genieten van een heerlijke zon met een verkoeling in het zwembad. Hier hebben we nog een echt vakantie gevoel. Is ook niet erg, het is immers nog vakantie!
Voor bijna iedereen, behalve voor Harm, die is weer begonnen met werken.


Marieke had thuis het hoogste woord over het halen van haar rijbewijs op haar 16de hier in de USA. Harm rijdt de auto naar een lege parkeerplaats en laat Marieke achter het stuur zitten. Ze schrikt er van, want ze had niet verwacht dat dit al zo snel zou mogen. Ik doe gelijk mijn gordel om en houd mn mobiel klaar om te filmen. Eerst krijgt ze een standaard verhaaltje over het tien voor twee verhaal enz. Daarna handrem eraf en rijden maar. Shit opslag ruimte op mijn mobiel vol! ARGH!!! Net voor ze het gas en de rem tegelijk indrukt valt mijn mobiel uit. Dat is jammer want dat is nu precies het leukste moment. Harm schiet van de stoel af en stoot zijn hoofd tegen de voorruit, Bart zit tussen de achterbank en de voorstoel en ik lig helemaal in een deuk WANT IK ZAT IN DE GORDELS, hahaha! Ik kan niet stoppen met lachen, terwijl Marieke maar blijft roepen dat ze niet meer wilt en het echt heel eng vind,
Harm een bult op zijn voorhoofd krijgt en Bart weer op de achterbank klimt met een boel geklaag. Op de achtergrond zit ik te brullen van de lach en stop niet meer de eerste 15 minuten, hahaha! Volgende dag heb ik spierpijn van de lach en begin spontaan weer te lachen wanneer het gesprek de kant van de korte  rit op lijkt te gaan. Ik schrijf dit ook weer met een geschater, het was zo leuk om te zien.



We zijn wezen wandelen in onze eigen achtertuin, was erg mooi. we gingen om 10.15 uur het bos in en kwamen om 12.30 er weer uit. We dachten naar de andere kant te lopen. het bos is groter dan we dachten want we hebben de andere kant nooit bereikt, haha! we hebben een waterval opgezocht. Er was niet zo heel veel water. We hebben in de waterval gestaan zonder nat te worden. Ben benieuwd hoe dat van de winter in met al dat smeltwater.





15 aug. zouden we ons huis in mogen, dit werd echter 11 aug, omdat de eigenaar eerder klaar was met rommel ruimen dan dat hij gedacht had. Op de dag van verhuizen regent het "cats and dogs"! Niet vervelend we hebben toch geen tijd om bij het zwembad te luieren. Het contract word getekend en wordt gevierd met champagne en een fruitschaal. Mensen die mij kennen weten dat ik helemaal niet van champagne houd, mijn glas schoof ik dus door naar Marieke. Hier stonden ze even gek van te kijken. Na 1 slok (Marieke vond het ook niet lekker) ging het glas naar Harm. Die krijgt er nooit genoeg van dus dit was een beter besluit. Na we met de eigenaar een rondje door het huis hebben gelopen gingen ze eindelijk weg, met een NL doosje stroopwafels op zak. klein gebaar maar zo gewaardeerd. Eindelijk we kunnen alle spullen (zoals het vorig blog vermelde, 9 koffers.....) het huis in slepen. Harm rijdt nog een keer heen en weer om de rest te halen uit het appartement en om daar uit te schrijven. We willen natuurlijk gelijk THUIS slapen. De bewoners hebben de meeste meubels laten staan, zo ook beddengoed en keukengerei. dat maakt het natuurlijk wel wat comfortabeler. Het uitpakken kan beginnen wanneer Bart en Marieke uit gediscussieerd zijn wie nu welke kamer krijgt. Na een poosje is het duidelijk, Marieke gaat voor de het gastenverblijf en Bart voor de gehele eerste verdieping. Marieke heeft haar eigen badkamer en begint enthousiast haar spullen uit te pakken. En ik mag de rest doen. Echt ver kom ik niet op dag een, de dag is namelijk al bijna voorbij (terwijl hij bij jullie alweer bijna begint).

Heel raar is dat, want ik weet wel een paar mensen die ik heel graag wil bellen om te vertellen dat we vandaag het contract getekend hebben. Dan maar een appje sturen, ze lezen het morgen ochtend  wel, wanneer het voor ons midden in de nacht is. De volgende dag staat facebook en onze app vol met leuke reacties, erg leuk is dat. Harm gaat weer naar zijn werk (iemand moet het geld verdienen) en Marieke is druk op haar verdieping en Bart zet ik aan het werk in de tuin. Hij mag takken gaan kappen, als echt TAKKE JOCH, hihi! Hij vind een bijl in de schuur en gaat aan de slag. het gaat hem echter niet snel genoeg. Hij gaat in de schuur op zoek naar grover geschut en vind een ketting zaag. Na een opvoedkundig gesprek over veiligheid gaat hij aan de slag en heeft de slag al gauw te pakken.
Hij heeft al snel een stapel met takken verzameld. De rest van de takken komen later want daar kan hij nu niet bij. Ff groeien nog vent! Na een douche beurt merkt hij dat er iets in zijn oog zit. Tijdens mijn opvoedkundig verhaal over veiligheid ben in vergeten te vermelden dat hij een veiligheidsbril moet dragen. dit had wel handig geweest, want wat blijkt, er zit een splinter onder zijn ooglid. een bezoekje aan de dokter is niet overbodig. De dokter haalt hem eruit en de pijn word meteen al minder. de volgende twee dagen is het oog nog rood, maar heeft er gelukkig geen pijn meer van. Ik heb nog veel meer te vertellen maar het is al laat. Wordt vervolgd........

gr Cindy en de rest van de Markjes!

Big Adventure Starts

De eerste stap, 6 augustus 2015.

We worden na een onrustige nacht wakker.
Eindelijk is het dan zover, vandaag is DE dag, we vertrekken naar Amerika! We zijn al vroeg uit de veren. Even een foto met alle koffers die mee gaan. 9 koffers, 6 handbagage koffers, een paar rugzakken, een bench  en uiteraard mag Koda (de hond) ook mee. Het wachten is op de familie. Paps, Mams, Sis, Anja, Roel en Robin rijden in de stoet mee om zeker te zijn dat we weg zijn. Ja ach ergens moet al die bagage toch in. Op het vliegveld gaan we gelijk maar inchecken en gelijk 9 koffers inleveren.  Hier doen ze niet moeilijk over het overgewicht, dat is nogal wat. Wanneer we daar mee bezig zijn komen Anita, Raimund, Kiara en Ifri ook de groep vergezellen. Cees moest werken maar is er via skype ook bij, samen met een aantal Moldaviegangers (Brenda, Romy, Kasper, Willemijn, Renske) Koda brengen we zo laat mogelijk weg. We nemen van iedereen afscheid, toch wel een verdrietig moment, er zijn hier en daar wat tranen gevallen maar ach we gaan ook niet voor een paar dagen.

Eerst vliegen we naar Parijs in een bijna leeg vliegtuig. Ja wie vliegt er dan ook van Nederland naar Parijs, een normaal mens doet dit met de Auto. We hebben dan ook alle vier een rij van 3 stoelen tot onze beschikking. Alle spullen,  9 koffers, 6 handbagage koffers, een paar rugzakken en een bench, weer ophalen en ook de hond. Bij een andere balie moeten we Alle spullen,  9 koffers en de hond weer inchecken. Al het overgewicht moet extra betaald worden. We gaan ons "up graden" naar business class. Ja lekker luxe, maar ja dan mag er heel wat meer gewicht mee, natuurlijk moeten we een beetje bij betalen.

Voor we het beseffen mogen we er alweer uit, het was maar 1 uur en 40 min vliegen. In Parijs moeten we
In het vliegtuig worden we erg verwend met luxe ruime plaatsen, waar een bed van gemaakt kan worden. We krijgen om de twee uur iets te eten en we kunnen het eten kiezen van een menu kaart, moet niet gekker worden!
In Boston pikken we Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA, weer op en de hond mag weer uit de Bench, blij dat ze eruit mag en er voorlopig ook niet meer in gaat. Met Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA gaan we richting de bus. Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA, de bus in, want we moeten de huur auto op halen. Bij de halte er uit met Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA. De buschauffeur meldt ons, dat we een halte te vroeg zijn.  Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA er weer in.  Gelukkig met wat hulp van mensen die ons erg zielig vonden om vervolgens de volgende halte alle spullen (ondertussen weten we welke) er nog eens uit te halen. Ja het huurbedrijf is gevonden, maar waar is Harm zijn portemonnee gebleven? Na 5 lange minuten zoeken in alle koffers (ze hebben ineens alle 15 handige zijvakken waar van alles in kan) gevonden! Auto ophalen, alle spullen, jaja, alle 9 koffers enz. een verdieping naar beneden sjouwen. Gelukkig is het Hotel voor deze nacht maar 5 minuten weg.

Dat we moe zouden zijn na zo een reis hadden we van te voren geweten, maar dat we er ook spierballen van zouden krijgen is toch iets waar we niet op gerekend hadden!
Na een heerlijke nachtrust vertrekken we naar het hotel/appartement waar we de komende dagen verblijven tot ons huis klaar is voor ons. Het is hetzelfde hotel/appartement als waar we ook in februari waren. Het ziet er ineens heel anders uit zonder een meter sneeuw. We vinden ineens een zwembad. Wat vervelend dat deze nou precies in onze achtertuin ligt. Deze dag horen we dat ons huis eerder beschikbaar is dan wanneer we dachten, prettig!

volgend verslag volgt.....

groeten Cindy plus de rest van de Markjes!