Het Avontuur van AMELY......

 

 

Ik schrijf wel het volgende blogje riep ik met mijn grote mond ,

Maar nu het zover is kan ik wel zakken door de grond .

Met praten heb ik geen probleem , kan ik als de beste ,

Het schrijven valt vies tegen….laat mij maar kletse !

Maar laat me beginnen bij t begin met het appje van Harm ,

Of ik wilde komen op Cin d’r verjaardag , oeps …..ik kreeg t een beetje warm !

Vlug regelen dat paspoort en visum , en hoppa naar het vliegveld ,

En niet te vergeten Ries z’n creditkaart…anders geen geld .

Best spannend zo’n lange reis met nog een overstap ,

Maar t is me gelukt , best wel knap .

Gelukkig stond Harm me op te wachten daar in Hartford ,

Wat een gentleman hé….een echte lord !

Ik keek m’n ogen uit tijdens de rit naar Granby ,

Joh , jullie wonen op de Amerikaanse Veluwe….ik weet niet wat ik zie  !!!

En toen stond ik daar in de garage peentjes te zweten ,

Oh wat spannend , zou ze echt van niets weten  ??

Nou dat ze van niet wist was wel zeker ,

En zo ja , dan ben je een master faker J

Vanaf dat moment begon voor mij het genieten in volle glorie ,

En we hebben wat gejankt , gelachen en afgekletst…potverdorie !

En dan dat huis waarin jullie daar wonen ,

Daarvan krijg je toch echt wel rode konen .

Op de foto’s waan je je al in een sprookje ,

Zoiets is in Nederland alleen te betalen met een flink loonstrookje !

Maar in het “eggie” is het nog veel mooier , zo imposant ,

Het enige wat ik niet voorbij heb zien lopen is een olifant .

Midden in de bossen en aan herten , eekhoorns en chipmunks geen gebrek ,

En s’nachts wakker gegild worden door een coyote…..ik word gek  !!

Heerlijk met je/jullie genoten van van alles en niets ,

Maar jij hebt heel de week niet gezeten op je trimfiets .

Nee , want als je vanuit Holland een weekje overkomt ,

Dan eten we ons aan wafels , hotdogs en muffins helemaal rond J

En niet te vergeten ons uitje naar New York die wereldstad ,

Ongelofelijk , wat een onvergetelijke beleving was dat !!

Had nooit verwacht dat ik daar met dit krakkemikkig lichaam ooit nog zou komen ,

Maar ,man o man ,wat was dat gaaf….nog mooier dan in mijn dromen !!

Eigenlijk was elke dag een feestje bij jullie daar in Granby ,

En Marieke met al die volleybal awards …… Holy Moly ?!?!

Bart heeft zijn zinnen deze winter op het basketbal gezet ,

Nou die zaal is dadelijk met al die gillende meiden druk bezet !!

Ik vind het heel fijn dat ik nu gezien heb hoe 't jullie vergaat daar in de USA ,

Je weet maar half hoe ontzettend blij en dankbaar ik ben met dit cadeau-idee !!!!!!

Weet ook zeker dat het jullie die jaren daar gaat lukken ,

Maar wil jullie ook zeker even op t hart drukken ,

Dat jullie 't niet in je hoofd halen om langer te blijven daar ,

Want dat zou ik NIET leuk vinden…..echt waar !!!!!!!!!!!!!!!

Lieverds , ik heb ONWIJS genoten ,

Op mijn kerstlijstje staan nu ook krasloten ,

Want wat lijkt t me geweldig om nog eens bij jullie binnen te vallen ,

Maar dan met Ries en de meiden…..gewoon met z’n allen !

 

Love you xxx Am

de eerste verjaardag in Amerika!

het is al weer even geleden en ik schrijf dit nu even in mn study hall maar ik dacht het is wel weer tijd voor een blog.

mijn volleybal is sinds vandaag afgelopen ook bart zn voetbal is afgelopen hij heeft ook al een afscheids dinner gehad die ga ik nog krijgen. ik heb me opgegeven dat ik aanvoerder wil zijn kijken of ik het kan in Amerika. De volleybal en collage coaches blijven ook binnen komen en ik heb nog niet eens wat gedaan in club, want als school season is afgelopen ga je naar club daar zijn zondag de try outs voor kijken in welk team ik word gezet. Bart gaat in de winter op school basketballen en heeft daar zin in maar is ook wel een beetje zenuwachtig. "ik weet al die regels toch niet" maar dat gaat wel goed komen hij leert het snel genoeg.
ook willen ze mij graag voor basketbal hebben maar ik ga geen basketbal doen misschien mn senior year. Eerst maar lekker focussen op volleybal en school.

Maar we hadden onze eerste verjaardag in Amerika! mama is jarig jaja al weer een jaartje ouder mama. Maar wat moet je mama nou geven in Nederland kochten Bart en ik altijd de hele action leeg maar we kunnen hier niets zonder auto doen want we hebben 1 geen fiets en 2 het is gewoon gevaarlijk om te fietsen! Ik dus naar papa pap wat moet ik doen. Hij zegt nee daar heb ik al voor gezorgd ik zo mag ik raden wat? hij ja natuurlijk maar je raad het toch nooit. Ik vroeg komt er iemand uit Nederland naar mama. Toen veranderde zn blik en zei hoe weet je dat!? Ik echt heb k t geraden ??? ja! en de dag erna zat ze daar AMELY!! Ik denk dat jullie allemaal wel mama d'r reactie hebben gezien op Facebook ze barstte dus in huilen uit.
Voor dat Amely kwam heeft mama natuurlijk appeltaart gebakken en zijn de Nederlandse dames op bezoek geweest om die op te eten... maar ze heeft iniedeergeval een geweldig leuke dag gehad.

Dit weekend gaan we naar New York! We gaan Amely de wereld stad laten zien. heel veel zin in. lekker shoppen naar ground zero beetje cultuur snuiven en dan nachtje slapen daar en weer shoppen. en dan hopelijk op tijd zijn voor mijn try outs die ik eerder noemde.
denk dat ik jullie weer lekker op de hoogte heb gebracht ik denk dat mama de volgende keer wel wat over ons huis zou vertellen want we hebben weer het een en ander gekocht. ook hebben we ontdekt dat we meer dan 1 huisdier hebben.. Maar dat de volgende keer

kusjes iedereen
Groetjes Marieke en de rest van de Markjes

de school dagen en de sport

Hoi allemaal hier zijn we weer...

Ik dacht laat ik eens iets schrijven over hoe onze schooldagen en sport eruit ziet, dus eigenlijk hoe Bart en ik  nu hier leven.

De wekker gaat ieder dag om 6 uur min donderdag, want dan is PLC dag dusdan doen de leraren vergaderen ofzo... maak mij niets uit ik kan dan een uurtje langer slapen yess!
Dus 6 uur bed uit eten en klaar maken voor school. Dan de bus om 6:50 en daar gaan we.

School begint pas om 7:30, maar we zijn er al om 7:10 omdat de bus altijd zo vroeg is. Dus dan gaan we gezellig bij onze vrienden zitten in de soort van kantine. Op school is het zo dat we iedere dag de zelfde lessen hebben dus iedere dag het 4e uur wiskunde bijvoorbeeld, behalve op een woensdag en donderdag, want dan hebben we double periods days als het een odd day is hebben we alleen de oneven lessen en wanneer het een even dag is dan hebben we alle even lessen.

Dan tijdens het 6e uur hebben we lunch dat is verdeeld in 4 periods Bart heeft 2e period lunch en ik 4e dus geen lunch boddy's helaas maar nu na of voor je lunch heb je een sort van study 20 minuten. ook hebben Bart en ik allebei een ingeroosterd study uur, dus kunnen we al wat huiswerk op school maken als dat nodig is.

Na school gaat Bart gelijk door naar z'n practise hij had afgelopen donderdag z'n eerste wedstrijd die hebben we natuurlijk allemaal gekeken en ze hebben gewonnen. Ook heeft hij z'n eerste uitwedstrijd al gehad die liep niet zo goed af hij werd geduwd en hij viel op zn vinger en jahoor vieger helemaal blauw gelukkig hebben we een fysio op school dus daar zijn ze heen gegaan en het bleek gelukkig gekneusd te zijn en niet gebroken dus kon hij gewoon voetballen vond hij.

Ook ik ga na school sporten volleyballen natuurlijk! Voor iedere wedstrijd zingen we het volkslied en bij sommige teams worden de spelers ook opgeroepen ze spreken mijn naam iedere keer weer anders uit haha. Bij mijn eerste uit wedstrijd is er al iemand van de krant naar me toe gekomen om me te intervieuwen, ! Vorige week kwamen er heel veel mensen met de krant, waar ik dus in stond naar mij toe om hem te geven en het me te laten lezen ik had het natuurlijk al lang gelezen maar uit beleefdheid heb ik iedere keer het stukje gelezen en de krant aangenomen. Dit alles was een hele gave ervaring ook ben ik al 4 keer als player van de match uitgeroepen met volleyball hebben we tot nu toe alles nog gewonnen niet met het beste volleyball spel maar het gaat er mee door.... Je kan je altijd verbeteren moet je maar zeggen.

Na een wedstrijd dag zijn we rond een uur of 8 thuis en dan is het douchen, avond eten, misschien nog even huiswerk doen en dan naar bed, want ja de wekker gaat de volgende dag weer om 6 uur.

De komende week gaat papa weer naar Nederland heb ik weer een paar wedstrijden en hebben we de home coming dance ook hebben we een pasta dinner bij ons thuis met mijn volleyball team dus een leuk vooruitzicht voor ons allemaal.

de groeten en kusjess
Marieke en the family

EN HOE ZIET MIJN DAG ERUIT?

Er zijn een aantal thuisblijvers die benieuwd waren of ik me wel bezig kon houden in de USA wanneer Harm aan het werk is en de kids naar school zijn. Deze week begint pas echt het alleen zijn voor mij, omdat mijn schoonouders afgelopen zaterdag na een twee weken verblijf hier terug zijn naar Nederland. We hebben hen laten proeven van ons leven hier.

14 September 2015

Om 6 uur gaat mijn wekker, ik maak de kids wakker. Eigenlijk overbodig, want ze komen toch pas na de derde keer roepen naar beneden, of naar boven in Marieke haar geval. Ik maak ontbijt voor ze en maak hun eten voor de dag op school klaar. Dit is een heel pakket, omdat ze beiden trainen na school. Nadat de kids zijn vertrokken met de schoolbus, de bus missen gebeurd ons niet meer, nu we weten dat de bus misschien wel een kwartier eerder komt, ga ik nog even liggen. Na een uurtje trek ik mn hardloopspullen aan en trotseer ik het bos in onze achtertuin om een stukje te rennen. De hond (Koda) gaat ook mee. Kan ze lekker achter de eekhoorns aanrennen. In het bos kom ik bijna nooit iemand tegen dus kan ik gewoon mijn ding doen wat voor hardlopen door moet gaan. Valt niet mee want de weg is niet echt verhard en bestaat uit lossen steentjes. Goed kijken waar ik loop dus. Ik plak er gelijk een workout aan vast. We hebben een stapel houtblokken liggen in onze tuin, waar we ons huis mee warm gaan stoken deze winter. Deze moet nog verhuist worden naar een droge plek. Dat word mijn taak voor vandaag. Al het hout verhuist van het bos naar onze veranda waar het droog ligt.

Zodra dat gedaan is, eerst ff douchen en bijpraten met onze Nederlandse vrienden en familie via facebook of whatsapp. Ook met onze Nederlandse vrienden in Canada. Dat is makkelijker praten, want met hen hebben we maar 3 uur tijdsverschil.
Helaas hebben we deze week wat minder nieuws gekregen. Mijn vader is opgenomen in het ziekenhuis. Ze hebben kanker gevonden achter zijn linker hersenhelft. Gelukkig voelt hij zich door medicijnen beter. De ergste druk is van zijn hoofd.  Een behandelplan volgt nog, dus moeten we afwachten. Op zo'n moment zijn we wel ver weg. We worden goed op de hoogte gehouden door mijn lieve zus. En ik krijg lieve berichten van mijn vriendinnen. Af en toe Tango gesprekken (soort face time) is dan erg fijn.

Omdat ze hier geen washandjes kennen (ze gebruiken gasten doekjes, zo groot als spuugdoekjes voor baby's) kruip ik achter mijn pas gekochte naaimachine om washandjes van de doekjes te maken. Daarnaast hebben ze alleen maar groooote handdoeken of hele kleintjes. Ik knip de grote versie in drieeen en naai hier nette handoeken van. Marieke heeft er deze week ook al een paar gedaan. Kennen jullie de reclame spreuk van vroeger nog; mijn moeder heeft een Anker, ik heb een Anker en mijn dochter wil straks ook een Anker naaimachine! deze spreuk moest ik aan denken toen Marieke achter het naaimachine zat, hihhi!
Ff snel een bakkie, dan de Auto heel de Garage uit krijgen, dat wordt nog een dingetje. Hij past er nl nog maar net in, Auto te groot, of garage te klein!

Daarna ga ik onderweg naar de Walmart. We hebben nog wat spullen nodig om ons huis te vullen en ik wil wol kopen om wat te gaan haken tijdens de koude dagen. Bedankt voor de tip Liedewij! Er moet nog wel wat plek over blijven in de Auto voor de boodschappen, dat is net gelukt! Op naar de Aldi. Het eten hier is erg duur en ik geef dus ook 3x zoveel geld uit aan normale boodschappen. Erg fijn dus dat we van Heleen, onze Nederlandse nieuwe vriendin hier in Amerika, de tip hebben gekregen van de Aldi. Ja je leest het goed, die hebben ze hier ook. Je moet er wel ff voor rijden maar ach daar hebben we nu die mooie auto voor, toch? Na een volle boodschappenkar te hebben gevuld en ja het past nog in de auto, ga ik weer naar huis. Wanneer ik thuis aankom is het alweer 15.30 uur. Alles uit de auto halen duurt ook ff want ja met zo'n groot huis kan je niet voor de deur parkeren. Vlees heb ik in grote pakketten gekocht dus eerst die maar eens in kleine pakketjes in de vriezer gooien. Oh Chips het is alweer tijd om Bart te halen van school.

De weg terug praat Bart honderduit, not! Bart is steeds erg moe van school zodat ik de gesprekken eruit moet trekken. Het gaat wel al beter dan de eerste dagen maar toch is het nog erg vermoeiend. Thuis kruipt Bart gelijk achter zijn gloed nieuwe playstation. Die heeft hij met Harm gekocht, wanneer ze op de terugweg waren van het wegbrengen van "pa en Ma". Het was een verlaat verjaardag cadeau. Hij heeft veel contact met zijn Ned. vrienden, in het weekend meer dan door de weeks.
Wanneer Harm thuis komt snel eten. Harm moet na het eten gelijk aan de slag want wij willen Ned tv kijken. Dit kan alleen via een special programma, Bedankt Marcel! Harm zijn avond bestaat uit playstation en die van Bart, Marieke en mij Robinson kijken, we zijn weer bij, pfff en nu wachten op de volgende aflevering.

Kids naar bed, laatste rondje buiten met Koda en dan zit onze dag er weer op. Het rondje met Koda duurt alleen iets langer. Ik kan in het donker niet zo goed zien, eigenlijk heel slecht, maar gebleken is dat Koda heel goed kan zien. Om ons huis staat het vol met bomen en bos. Dat maakt het zo donker dat we tot de rand van de bomen kunnen zien, door onze verlichting en verder is het een zwart gat. Koda hoort een geluid en rent het bos in. (Je moet weten dat het normal net zo'n schijterd is als het bazinnetje in het donker dus een riem is dan normaal ook niet nodig.) Ik zie haar lampje, wat aan haar riem zit, in het donker verdwijnen. Het volgende moment komt er een hert voorbij rennen, ik zie nog net een lampje voorbij komen en het is weer donker. Dag hert het was een kort bezoek maar ja er zit dan ook een mega monster achter je aan. Dag Koda, in geen velden of wegen te vinden. Ik ga echt dat bos niet in terwijl het zo donker is! HARM, ga jij Koda ff zoeken, hij is het bos ingerend! Wanneer Harm op zijn slippertjes aan komt sloffen zie ik in de verte een lampje op ons af komen, met daaraan een vrolijk kwispellend hondje. Gelukkig ze is weer terug. Dat is tevens de laatste x dat ze met mij los naar buiten is gegaan in het donker.

Weltrustuh!!

Het "echte leven" is weer begonnen.

Het is vandaag alweer meer dan een maand geleden dat we ons grote avontuur tegemoet gingen.

We hebben hier dus ook al met z'n vieren wat opgebouwd.

Bart en ik zijn al weer een week naar school geweest en opa en oma zijn er ook alweer 1 week, maar dat is een verhaal apart kom ik nog op terug!

 

Om te mogen sporten moet je een Physical hebben en daar moet je dus voor naar de dokter. Het heeft ons drie dagen en vier assistenten en 2 inentingen gekost om alles voor ons beide te regelen, maar het was op tijd geregeld en we waren dus helemaal klaar voor school.

 

Dan moesten Bart en ik wel nog geselecteerd worden voor onze sporten voor Bart was dit 3 dagen 3 uur en voor mij 2 dagen 3 uur en een dag 6 uur. De dag van de 6 uur tryouts was een goede vriendin van mij hier jarig dus nodigde ik haar uit om hier te blijven slapen. We hebben de Titanic gekeken en haar de volgende ochtend wakker gezongen en als cadeau ja hoor de echte Nederlandse stroopwafels! Ze was er helemaal blij mee. Uiteindelijk zijn bart en ik beide geselecteerd.  Ik voor het varsity team en Bart voor het freshmen team. Feestje! Dat betekende:  brownies bakken! Ook natuurlijk voor de volgende dag als opa en oma er zijn.

 

Toen was de dag dat papa, opa en oma zouden aankomen. Dit liep toch wat anders ze vlogen via Londen die vlucht had al 1,5 uur vertraging, dus nou oke jammer maar moet nog te halen zijn. Toen moesten ze door de douane, maar er zat blijkbaar iets heel intressants in opa zn rugzak, want iedere keer weer moest zn rugzak open. Hierdoor hebben ze het vliegtuig naar amerika gemist, maar gelukkig konden ze nog overboeken naar een ander vliegtuig wat 2 uur later ging. de vlucht was goed maar de problemen waren nog niet klaar ze stonden te wachten op de koffers en er kwam maar 1 koffer in plaats van 4. Die waren met een ander vliegtuig mee gegeaan, dus die zouden ze de volgende dag komen brengen het was inmiddels al weer 1 uur (in de nacht)  en hadden ze besloten om daar in een hotel te overnachten. De volgende ochtend waren opa  oma en papa daar toch eindelijk zonder koffers, welke niet de volgende dag maar die daarna gebracht zijn. Die maatschappijen tegenwoordig...

Ook hier hebben ze wel eens onweer maar dat is heel anders dan dat we in NL zijn gewend; 1 je hoort het aankomen en 2 het is veeel en dan ook veeel harder.
We moeten ook gewoon spullen kopen en volleyballen dus mama en ik gingen op pad en Bart bleef thuis maar de huiseigenaar zou wat spullen in de garage zetten maar dat wist Bart niet, dus die dacht dat er inbrekers waren hahaha. Na 2 telefoontjes naar mama had hij het opgegeven en alles voor de zekerheid op slot gedaan en fotos gemaakt van het kenteken en de "inbrekers" ook had hij zich verstopt achter de bank voor het geval dat ze toch naar binnen kwamen! Bart je zou een goede politieman zijn!!

Toen was toch echt de eerste schooldag en die begon al goed: bus gemist!
We hebben het wel allebei heel erg naar ons zin gehad die eerste dag. Gelijk na school mag Bart voetballen en ik volleyballen.

Dag twee yess de bus gehaald dat ook een ervaring apart het is gewoon een bus, maar dan met allemaal kinderen echt gezellig! Niet echt voor mijn leeftijd maar ik heb gelukkig mn muziek! En hopelijk over een paar weken maak ik een rit naar school met een vriendin die haar rijbewijs al heeft, beter  kan ik teminste wat later mijn bed uit.

Ik denk dat dit wel weer even genoeg is voor nu.
Misschien willen jullie nog iets weten of zien laat het weten ik weet zeker dat we het dan de volgende keer vertellen!

kusjess xxx

Marieke en de rest van der Markjes (ook opa en oma dus)

Als toevoeging nog wat plaatjes:

 

Huiswerk hulp

 

Klussen in de tuin

 

 

Klussen in huis

 

Laten we maar beginnen met het Huis...

ons adres is:

                                                  12 Cone Mountain Rd.
        West Granby, CT   06090

Marieke heeft haar verdieping al klaar. We zien haar weinig, ze trekt zich terug naar haar etage. Zo ook Bart. Hij had vorig jaar een pc gekocht, deze hebben we meegenomen in de koffer. Helaas werkte deze niet. Na wat geknutsel met bestelde onderdelen doet hij het eindelijk en is Bart ook in zijn sas. Hij zit lekker achter zijn computer en is druk in de weer met zijn vrienden in Nederland. Zijn pc stond in het begin in de hal op zijn etage. Dit duurde niet lang, hier is geen deur die we dicht kunnen doen en kunnen beneden dus letterlijk verstaan wat hij zegt.

Zijn pc is nu verhuist naar zijn kamer,waar hij lekker rustig kan gamen met zijn maatjes. Het verbaast ons soms hoe lang de nl boys wakker zijn. Zo was Bart laatst aan het gamen met een van zijn vrienden tot jullie tijd 2 uur in de nacht. Ben benieuwd hoe dit gaat wanneer de vakantie over is!!!







De woonkamer heeft een Herinnering muur gekregen, waar heel wat foto´s en kaarten hangen

die we verzameld hadden thuis. In de gang hangt de NL vlag met alle kreten die we op ons feest hebben gekregen. Van mijn `mutsen` meiden heb ik ook een leuke collage gekregen die weer een ander plekje heeft gekregen. Gelukkig hebben we muren zat. We hebben nog plek over, dus heb je nog leuke foto´s voor ons, stuur ze dan naar ons door op

markjes2015@gmail.com

We hebben al aardig wat inkopen gedaan om het ons zo comfortable mogelijk te maken hier. De wasmachiene en droger heeft de eigenaar laten staan dus daar kunnen we ook al mee aan de slag.

Het is een heel ander ding dan dat ik gewend was. Inmiddels lukt dit aardig. De was buiten drogen gaat veel minder snel dan in NL, terwijl het hier vaak veel warmer is. Dit komt door de hoge vochtigheidsgraad. Het huis wordt al steeds meer thuis. we missen nog wel spullen maar deze worden steeds een beetje aangevuld.

Ieder weekend doen we iets in de tuin. Harm wilde laatst eens kijken hoe onze grasmaaier werkt. Hij kreeg hem niet aan de praat. niet erg! 5 minuten later stond de tuinman op de stoep om het gras te maaien, dit heeft hij met de eigenaar geregeld. Dan is er tijd over om nog maar eens een boompje te kappen met grof geschud en met veiligheidsbrillen deze keer!

Koda heeft ook al aardig haar plekkie gevonden. Ze jaagt op eekhoorns en muizen en voor de rest op alles wat maar beweegt in het bos. Af en toe gaat ze wat te ver het bos in, dingetje om te leren voor in de toekomst.







Het sporten is ook al begonnen voor de kids. Bart is begonnen met conditie trainingen voor de schoolvoetbal,  hiervoor zijn 27 augustus de try outs. Hier in Amerika mogen de school coaches niets met een bal doen tot school is begonnen. Stel dat de kids een blessure oplopen en we de coach aan klagen zeg! Naast het school voetbal gaat Bart ook trainen bij een club een dorp verder.

Rens is de coach hier. Hij is een Nederlander die deze club heeft opgestart. Een klein nadeel, hij is een Feijenoord supporter. Bart doet daarom graag zijn Ajax shirt aan naar zijn training. Het is een hele leuke vent die wel tegen een geintje kan. Ze trainen 4x in de week tot school weer begint, dan wordt het schema weer anders. Het zijn leuke trainingen. zo hebben ze ook al een keer een training voetvolley gedaan. Wanneer Bart hard aan het trainen is proberen wij af en toe ook onze conditie op peil te houden door een volleyball hoog te houden.




Marieke heeft een vriendin van school en volleyball, die ons wel ff in zouden maken. Helaas voor hen waren wij toch wat sterker.

Marieke heeft het ook erg druk met volleyball. 5 Keer in de week mag ze aan de bak. Ook hier komen veranderingen zodra school begint.  Voor alle sporten moet veel gereden worden. Natuurlijk zijn de tijden ook helemaal niet handig waardoor ik me suf rijd, ach een mens moet wat te doen hebben. Smorgens rijd ik met Harm naar zijn werk en vervolgens weer naar huis. Smiddags breng ik de kids naar sport, vervolgens pik ik Harm weer op en haal de kids weer op. pffff! Het zou handig zijn wanneer ik een Eigen auto krijg. Hier zijn we maar druk mee. We hebben al verschillende test ritten gehad. Welke het wordt, horen jullie later. Ik moet volgende keer immers ook iets te tikken hebben. Het laatste nieuwtje is dat mijn schoonouders volgende week langs komen. GEZELLIG!! Ze willen graag zien waar we wonen en dat vinden wij helemaal niet erg. Het boodschappenlijstje is al doorgestuurd, wat moeten we immers zonder hagelslag en NL kaas?

Groetjes van ons allen.....

                                                        

HET VERVOLG.........


Hallo daar zijn we weer!

We hebben het even druk gehad, vandaar dat jullie even niets van ons gehoord hebben. Maak je borst maar nat, hier ons vervolg verhaal.

In het appartement waar we een paar dagen moesten verblijven was het prima te doen. In februari (toen we hier waren om te kijken of USA iets voor ons was) zaten we in hetzelfde appartementen complex. Wat we toen niet gezien hadden, door het pak sneeuw van een meter hoog dat er toen lag, was het zwembad. Hoe kan het ook beter, die lag precies achter ons appartement. Niks mis mee. We hebben een paar dagen mogen genieten van een heerlijke zon met een verkoeling in het zwembad. Hier hebben we nog een echt vakantie gevoel. Is ook niet erg, het is immers nog vakantie!
Voor bijna iedereen, behalve voor Harm, die is weer begonnen met werken.


Marieke had thuis het hoogste woord over het halen van haar rijbewijs op haar 16de hier in de USA. Harm rijdt de auto naar een lege parkeerplaats en laat Marieke achter het stuur zitten. Ze schrikt er van, want ze had niet verwacht dat dit al zo snel zou mogen. Ik doe gelijk mijn gordel om en houd mn mobiel klaar om te filmen. Eerst krijgt ze een standaard verhaaltje over het tien voor twee verhaal enz. Daarna handrem eraf en rijden maar. Shit opslag ruimte op mijn mobiel vol! ARGH!!! Net voor ze het gas en de rem tegelijk indrukt valt mijn mobiel uit. Dat is jammer want dat is nu precies het leukste moment. Harm schiet van de stoel af en stoot zijn hoofd tegen de voorruit, Bart zit tussen de achterbank en de voorstoel en ik lig helemaal in een deuk WANT IK ZAT IN DE GORDELS, hahaha! Ik kan niet stoppen met lachen, terwijl Marieke maar blijft roepen dat ze niet meer wilt en het echt heel eng vind,
Harm een bult op zijn voorhoofd krijgt en Bart weer op de achterbank klimt met een boel geklaag. Op de achtergrond zit ik te brullen van de lach en stop niet meer de eerste 15 minuten, hahaha! Volgende dag heb ik spierpijn van de lach en begin spontaan weer te lachen wanneer het gesprek de kant van de korte  rit op lijkt te gaan. Ik schrijf dit ook weer met een geschater, het was zo leuk om te zien.



We zijn wezen wandelen in onze eigen achtertuin, was erg mooi. we gingen om 10.15 uur het bos in en kwamen om 12.30 er weer uit. We dachten naar de andere kant te lopen. het bos is groter dan we dachten want we hebben de andere kant nooit bereikt, haha! we hebben een waterval opgezocht. Er was niet zo heel veel water. We hebben in de waterval gestaan zonder nat te worden. Ben benieuwd hoe dat van de winter in met al dat smeltwater.





15 aug. zouden we ons huis in mogen, dit werd echter 11 aug, omdat de eigenaar eerder klaar was met rommel ruimen dan dat hij gedacht had. Op de dag van verhuizen regent het "cats and dogs"! Niet vervelend we hebben toch geen tijd om bij het zwembad te luieren. Het contract word getekend en wordt gevierd met champagne en een fruitschaal. Mensen die mij kennen weten dat ik helemaal niet van champagne houd, mijn glas schoof ik dus door naar Marieke. Hier stonden ze even gek van te kijken. Na 1 slok (Marieke vond het ook niet lekker) ging het glas naar Harm. Die krijgt er nooit genoeg van dus dit was een beter besluit. Na we met de eigenaar een rondje door het huis hebben gelopen gingen ze eindelijk weg, met een NL doosje stroopwafels op zak. klein gebaar maar zo gewaardeerd. Eindelijk we kunnen alle spullen (zoals het vorig blog vermelde, 9 koffers.....) het huis in slepen. Harm rijdt nog een keer heen en weer om de rest te halen uit het appartement en om daar uit te schrijven. We willen natuurlijk gelijk THUIS slapen. De bewoners hebben de meeste meubels laten staan, zo ook beddengoed en keukengerei. dat maakt het natuurlijk wel wat comfortabeler. Het uitpakken kan beginnen wanneer Bart en Marieke uit gediscussieerd zijn wie nu welke kamer krijgt. Na een poosje is het duidelijk, Marieke gaat voor de het gastenverblijf en Bart voor de gehele eerste verdieping. Marieke heeft haar eigen badkamer en begint enthousiast haar spullen uit te pakken. En ik mag de rest doen. Echt ver kom ik niet op dag een, de dag is namelijk al bijna voorbij (terwijl hij bij jullie alweer bijna begint).

Heel raar is dat, want ik weet wel een paar mensen die ik heel graag wil bellen om te vertellen dat we vandaag het contract getekend hebben. Dan maar een appje sturen, ze lezen het morgen ochtend  wel, wanneer het voor ons midden in de nacht is. De volgende dag staat facebook en onze app vol met leuke reacties, erg leuk is dat. Harm gaat weer naar zijn werk (iemand moet het geld verdienen) en Marieke is druk op haar verdieping en Bart zet ik aan het werk in de tuin. Hij mag takken gaan kappen, als echt TAKKE JOCH, hihi! Hij vind een bijl in de schuur en gaat aan de slag. het gaat hem echter niet snel genoeg. Hij gaat in de schuur op zoek naar grover geschut en vind een ketting zaag. Na een opvoedkundig gesprek over veiligheid gaat hij aan de slag en heeft de slag al gauw te pakken.
Hij heeft al snel een stapel met takken verzameld. De rest van de takken komen later want daar kan hij nu niet bij. Ff groeien nog vent! Na een douche beurt merkt hij dat er iets in zijn oog zit. Tijdens mijn opvoedkundig verhaal over veiligheid ben in vergeten te vermelden dat hij een veiligheidsbril moet dragen. dit had wel handig geweest, want wat blijkt, er zit een splinter onder zijn ooglid. een bezoekje aan de dokter is niet overbodig. De dokter haalt hem eruit en de pijn word meteen al minder. de volgende twee dagen is het oog nog rood, maar heeft er gelukkig geen pijn meer van. Ik heb nog veel meer te vertellen maar het is al laat. Wordt vervolgd........

gr Cindy en de rest van de Markjes!

Big Adventure Starts

De eerste stap, 6 augustus 2015.

We worden na een onrustige nacht wakker.
Eindelijk is het dan zover, vandaag is DE dag, we vertrekken naar Amerika! We zijn al vroeg uit de veren. Even een foto met alle koffers die mee gaan. 9 koffers, 6 handbagage koffers, een paar rugzakken, een bench  en uiteraard mag Koda (de hond) ook mee. Het wachten is op de familie. Paps, Mams, Sis, Anja, Roel en Robin rijden in de stoet mee om zeker te zijn dat we weg zijn. Ja ach ergens moet al die bagage toch in. Op het vliegveld gaan we gelijk maar inchecken en gelijk 9 koffers inleveren.  Hier doen ze niet moeilijk over het overgewicht, dat is nogal wat. Wanneer we daar mee bezig zijn komen Anita, Raimund, Kiara en Ifri ook de groep vergezellen. Cees moest werken maar is er via skype ook bij, samen met een aantal Moldaviegangers (Brenda, Romy, Kasper, Willemijn, Renske) Koda brengen we zo laat mogelijk weg. We nemen van iedereen afscheid, toch wel een verdrietig moment, er zijn hier en daar wat tranen gevallen maar ach we gaan ook niet voor een paar dagen.

Eerst vliegen we naar Parijs in een bijna leeg vliegtuig. Ja wie vliegt er dan ook van Nederland naar Parijs, een normaal mens doet dit met de Auto. We hebben dan ook alle vier een rij van 3 stoelen tot onze beschikking. Alle spullen,  9 koffers, 6 handbagage koffers, een paar rugzakken en een bench, weer ophalen en ook de hond. Bij een andere balie moeten we Alle spullen,  9 koffers en de hond weer inchecken. Al het overgewicht moet extra betaald worden. We gaan ons "up graden" naar business class. Ja lekker luxe, maar ja dan mag er heel wat meer gewicht mee, natuurlijk moeten we een beetje bij betalen.

Voor we het beseffen mogen we er alweer uit, het was maar 1 uur en 40 min vliegen. In Parijs moeten we
In het vliegtuig worden we erg verwend met luxe ruime plaatsen, waar een bed van gemaakt kan worden. We krijgen om de twee uur iets te eten en we kunnen het eten kiezen van een menu kaart, moet niet gekker worden!
In Boston pikken we Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA, weer op en de hond mag weer uit de Bench, blij dat ze eruit mag en er voorlopig ook niet meer in gaat. Met Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA gaan we richting de bus. Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA, de bus in, want we moeten de huur auto op halen. Bij de halte er uit met Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA. De buschauffeur meldt ons, dat we een halte te vroeg zijn.  Alle spullen,  9 koffers, BLA BLA BLA er weer in.  Gelukkig met wat hulp van mensen die ons erg zielig vonden om vervolgens de volgende halte alle spullen (ondertussen weten we welke) er nog eens uit te halen. Ja het huurbedrijf is gevonden, maar waar is Harm zijn portemonnee gebleven? Na 5 lange minuten zoeken in alle koffers (ze hebben ineens alle 15 handige zijvakken waar van alles in kan) gevonden! Auto ophalen, alle spullen, jaja, alle 9 koffers enz. een verdieping naar beneden sjouwen. Gelukkig is het Hotel voor deze nacht maar 5 minuten weg.

Dat we moe zouden zijn na zo een reis hadden we van te voren geweten, maar dat we er ook spierballen van zouden krijgen is toch iets waar we niet op gerekend hadden!
Na een heerlijke nachtrust vertrekken we naar het hotel/appartement waar we de komende dagen verblijven tot ons huis klaar is voor ons. Het is hetzelfde hotel/appartement als waar we ook in februari waren. Het ziet er ineens heel anders uit zonder een meter sneeuw. We vinden ineens een zwembad. Wat vervelend dat deze nou precies in onze achtertuin ligt. Deze dag horen we dat ons huis eerder beschikbaar is dan wanneer we dachten, prettig!

volgend verslag volgt.....

groeten Cindy plus de rest van de Markjes!